Ανθολογία Αρχαίας Αττικής Πεζογραφίας

H εξομάλυνση –λεξιλογική, γραμματική και συντακτική– και η μετάφραση ενός αρχαίου κειμένου από το πρωτότυπο θεωρούνται από τα πιο δύσκολα αντικείμενα διδασκαλίας και μάθησης.
Τα προβλήματα αυτά φιλοδοξεί να αμβλύνει το παρόν βιβλίο με το περιεχόμενο και τη διάταξη της ύλης του. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνει κείμενα της αττικής διαλέκτου, κυρίως της κλασικής εποχής.
Η θεματολογία των κειμένων, κατά κανόνα αυτούσιων, οι βιογραφίες και οι εργογραφίες των συγγραφέων τους, τα λεξιλογικά και τα ετυμολογικά σχόλια, η λεπτομερής συντακτική ανάλυσή τους, οι ιδιωματισμοί και οι περιφράσεις της αττικής διαλέκτου και το μικρό λεξικό ανωμάλων ρημάτων και ουσιαστικών της Αρχαίας Ελληνικής, διευκολύνουν τους αναγνώστες να κατανοήσουν τις ρίζες της γλώσσας που μιλούν και να ολοκληρώσουν την επαφή τους με τη γλώσσα των προγόνων τους.
Το βιβλίο αυτό –από αυτή την άποψη– μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο όχι μόνο στον υποψήφιο των Α.Ε.Ι. και στον φοιτητή της Φιλοσοφικής, αλλά και στον νέο φιλόλογο, όσον αφορά τον προγραμματισμό, τον ρυθμό και τα στάδια της διδασκαλίας.

Περιεχόμενα

Μέρος Α’
ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΒΟΗΘΗΤΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

• Στάδια επεξεργασίας του αρχαίου κειμένου
• Κανόνες χωρισμού προτάσεων | Κανόνες Διακοπής προτάσεων
• Σύνδεση προτάσεων
• Χρήσεις και σημασίες του “ἂν”, “ὡς”, “ὃπως”, “εἰ”, “καί”, “γάρ”, “ἄρα”, “ἆρα”
• Σημασίες του επιθέτου “ἀγαθός”
• Σημασιολογικές διαφορές εύχρηστων ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής
• Το ρήμα “εἰμί” (τονισμός)
• Τονισμός σύνθετων ρημάτων | Τονισμός προστακτικής σύνθετων ρημάτων
• Τονισμός των ρημάτων σε –μι, όταν είναι σύνθετα με πρόθεση
• Δυϊκός αριθμός ονομάτων – ρημάτων
• Σύνθετα και παρασύνθετα ρήματα με ανώμαλη αύξηση
• Ρήματα που σχηματίζουν β’ Αόριστο | Ρήματα ενεργητικά με Μέσο Μέλλοντα
• Λέξεις που εισάγουν περισσότερα από ένα είδη προτάσεων
• Σύνταξη και σημασία κύριων προθέσεων
• Τρόποι εκφοράς του β’ όρου σύγκρισης. Η σύνταξη του υπερθετικού
• Ρήματα ενεργητικά με παθητική διάθεση – Ποιητικό αίτιο – Τροπή της ενεργητικής σύνταξης σε παθητική (και αντίστροφα)
• Αναγκαστικό και τελικό αίτιο
• Δοτική προσωπική
• Απαρεμφατικές προτάσεις
• Συνημμένη και απόλυτη επιρρηματική μετοχή – Επισημάνσεις στις μετοχές –Δυνητική μετοχή – Ανάλυση μετοχών σε δευτερεύουσες προτάσεις (γενικοί κανόνες)
• Σύνταξη του πρίν
• Αναφορική έλξη – Ελλειπτικές αναφορικές προτάσεις
• Επισημάνσεις στους υποθετικούς λόγους
• Τροπή του πλαγίου λόγου σε ευθύ

Μέρος Β’
ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

• Ξενοφών
• Λυσίας
• Ισοκράτης
• Δημοσθένης
• Αισχίνης
• Αντιφών
• Υπερείδης
• Ανδοκίδης
• Λυκούργος
• Ισαίος
• Θουκιδίδης
• Πλάτων

Μέρος Γ’
ΛΕΞΙΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

• Οι σημασίες των κυριότερων ρημάτων όταν είναι σύνθετα με διάφορες προθέσεις
• Βασικές περιφράσεις και ιδιωματισμοί της Αττικής διαλέκτου
• Λεξιλόγιο των 50 επιλεγμένων κειμένων
• Συγχρονικός πίνακας εξέλιξης Γραμματειακών ειδών

Βιβλιογραφία